“Vrede is slechts een droom en niet eens een mooie”, ik meen dat het de Duitse maarschalk Von Moltke was die deze uitspraak deed en ik ben bang dat ik het nog gedeeltelijk met hem eens ben ook. Gedeeltelijk want er zijn veel kanttekeningen bij te plaatsen. Zeker is dat oorlog niet meer is dan een ritueel dat de mensheid niet meent te kunnen missen. Daarbij wordt steeds het voorwendsel gebruikt dat ze bijdraagt aan een nadering van de vrede. Zelfs dat is waar, zij het op een wel heel cynische manier.
In de hele geschiedebnis heeft oorlog nog nooit tot de oplossing van een probleem geleid, uitsluitend tot de verplaatsing ervan. Nou ja, in het ergste geval was zelfs daarvan geen sprake want de Eerste en de Tweede Wereldoorlog speelden zich in de kern op dezelfde plaats af. In de komende serie ga ik in op het verschijnsel oorlog en de manier waarop we er misschien ooit van verlost zullen raken. Wees niet blij want op korte termijn zie ik dat niet gebeuren en misschien is dat maar goed ook.
De Eerste Wereldoorlog was in aanleg grotendeels het gevolg van het onverzettelijke gedrag van de Geassocieerden, zoals toen de “internationale gemeenschap” werd genoemd. Niet de Duitsers maar hun tegenstanders hebben een hoofdrol gespeeld bij het ontstaan van deze oorlog door Duitsland te kleineren en te remmen in zijn wereldomvattende ambities. De Duitse globalisering liep stuk op de Franse en Engelse en, zo je wilt, ook op de Russische doelstellingen.
Wat daarna gebeurde was een verschrikking. Het Duitse volk werd gekleineerd en vertrapt, gefrustreerd waar maar mogelijk was en onder de duim gehouden. Jammer genoeg had Hitler gelijk in zijn verwerping van het Verdrag van Versailles en kwam zijn aanduiding “diktaat” heel wat dichter bij de waarheid. Eén aardig voorbeeld, zij het een detail maar dan toch belangrijk. De Fransen lieten het Rijnland bezetten door Afrikaanse soldaten, zo zwart als de nacht en zij mochten doen waar ze zin in hadden. In deze tijd van westers kolonialisme was de boodschap duidelijk: “Gij Duitsers zult het voetveeg zijn van de “wilden” uit Arika.” Het gaat daarbij niet om de vraag of racisme geoorloofd is of niet maar wel om de opzet een algemeen superioriteitsgevoel in Europa tot zwakke plek van de verslagenen te maken. Misdadig.
Deze aanpak en het feit dat Duitsland als enige de schuld van de oorlog in de schoenen kreeg geschoven en dus herstelbetalingen moest doen, vormden een dankbare bron van onvrede. Gemengd met de crisis van de jaren dertig kon de vrucht niet anders dan verschrikkelijk zijn. Een moorddadig extremisme kreeg zijn kans, op grond van een verpletterd gevoel van eigenwaarde. De Eerste Wereldoorlog en de jaren daarna vormden daarmee het ei waaruit het broedsel dat Wereldoorlog II voortkwam. Als grootste slachtoffer kozen de extremisten een volk dat nauwelijks de middelen had zich te verweren: de Joden. Alle jarenlange frustraties door een gekwetst zelfgevoel, werden op hen losgelaten. Slachtoffer werd dader.
De opeenvolging van slachtofer en dader werd mij vandaag opnieuw duidelijk toen ik de afbeelding zag van T-shirts in Israël. Daarop is een zwangere Palestijnse vrouw afgebeeld achter een schietschijf. Het opschrift luidt: “Twee voor de prijs van één”. Verloedering kan snel voortwoekeren. Opnieuw heeft de oorlog, die van 1940-45 niets opgelost maar alleen iets verplaats. Wordt vervolgd.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://nieuwepolitiek.wordpress.com
Service
www.greatwar.nl/students/papers/lode/lode.html
www.forumeerstewereldoorlog.nl/wiki/index.php/De_oorzaken_van_de_Eerste_Wereldoorlog
www.scholieren.com/werkstukken/22377
www.maroc.nl/forums/showthread.php?t=184802
www.beslist.nl/boeken/d0000106549/Tweede_wereldoorlog_oorzaak_en_gevolg.html
www.literatuurplein.nl/boekdetail.jsp?boekId=378777
www.destentor.nl/regio/lochem/2454292/Echt-Recht-goed-voor-slachtoffer-en-dader.ece?startshow=null
Luis en pels noemen 